Jeugdleden worden bij Vrone gestimuleerd om jeugdtrainer te worden, vertelt Bas van Vliet van de technische commissie. Vijf leden trainen een of meerdere jeugdteams terwijl ze zelf nog voetballen. Met trots vertelt hij over hen. ,,Die pupillen vinden het prachtig om training te krijgen van een jong voetbaltalent van de eigen verenging.”
Alle trainers bij Vrone krijgen een trainingspak en jas en krijgen de mogelijkheid om kosteloos trainerscursussen te volgen. Bij het behalen van een kwalificatie als gevolg van het afronden van een cursus krijgt men ook een vrijwilligersvergoeding.
Vier van de vijf trainers verzamelen zich in de kantine. Lorenzo Zandvliet, Barend Visser, Jack Roeland en Jort Mers zitten op een rijtje. Bob Ligthart hoort ook bij het clubje, maar was verhinderd. De vier jongelingen zijn zonder dat ze het zelf echt doorhebben, de trots van de technische commissie. Maar wat drijft die jongens om hun vrije tijd op te offeren voor de club. Een profiel van elk van hen.
Lorenzo Zandvliet (18).
Voetbalt in de JO19-1. Trainer/coach van JO10-2.
,,Mijn broertje zat vorig seizoen in de o.15-3. Hij had geen trainer, dus vroeg hij of ik een dag training wilde geven. Ik ben toen te hulp geschoten. Ik vond het zo leuk, dat ik er dit seizoen mee doorgegaan ben. Wel wilde ik een jongere groep. Vorig seizoen trainde ik jongens die soms twee jaar jonger dan ik waren. Nu, in de o.10-2 scheelt het een stuk meer. Dan heb ik iets meer natuurlijke overwicht.
Door mijn broertje ben ik er dus ingerold. Het heeft iets in mij getriggerd. Ik vind het bezig zijn met die kinderen fantastisch. Het is mooi om de ontwikkeling zowel mentaal als op voetbaltechnisch vlak te zien. Ik zie het plezier bij de spelertjes. Die vinden het mooi dat ze zo’n jonge trainer hebben.
Bij de trainingen vind ik het leuk om een warming up te verzinnen waarbij de spelers in een spelvorm warm worden. Als ze niet luisteren? Dan spreek ik ze aan, meestal is dat genoeg. Zo niet? Dan moeten ze een rondje om het veld lopen. En wel een beetje doorlopen.
Het coachen op zaterdag vind ik het mooiste. Ik probeer vooral te complimenteren als er iets goed gaat. Af en toe geef ik een aanwijzing, dan pakken ze het vrijwel meteen op. Ik ben inmiddels begonnen van de cursus Jeugdvoetbalcoach (JVC).”
Barend Visser (14).
Voetbalt in de JO15-1. Trainer van JO13-1 en 2.
,,Ik moest een maatschappelijke stage lopen voor mijn school. Door training te geven, haalde ik gemakkelijk het aantal verplichte uren. Daarna ben ik gebleven, ik maak dit seizoen zeker af. Daarna? Wie weet wat ik volgend seizoen ga doen. Ik vind het training geven hartstikke leuk. Leuk om zo met mijn favoriete sport bezig te zijn en andere wat te kunnen leren. Als er iets misgaat bij een oefening, probeer ik dat op een rustige manier uit te leggen. Vervolgens pakken de spelers het razendsnel op. Dat is mooi.
Ik weet nog een keer met een positiespelletje met een vrij groot veld dat de spelers in een heel klein gedeelte van het veld gingen voetballen. Ik zei: ‘Stop, wacht even. Kijk even om je heen. Nu is het moeilijk om elkaar aan te spelen, maar gebruik het hele veld eens.’ Daarna begon het positiespel ineens te lopen. De impact zag ik meteen.
Ik heb nog geen enkele keer iets vervelends meegemaakt. Straf hoef ik nooit te geven. Als ik de spelers aanspreek, word er vrijwel altijd geluisterd.”
Jack Roeland (15).
Voetbalt in de JO15-3. Trainer van JO13-3 en 4.
,,Mijn broertje had een trainer te weinig en toevallig moest ik mijn maatschappelijke stage nog doen. Ik dacht: 1+1=2. Die stage heb ik net afgetekend, maar ik blijf doorgaan. Ik vind het hartstikke leuk. Ook volgend seizoen ga ik misschien wel door. Mijn broertje test me wel eens uit op de training, maar ik kan hem hebben. Ik laat me niet afleiden, haha.
Ik vind het leuk om met die jongens te zijn. Ik probeer veel met ze te lachen, het draait toch ook een beetje om de gezelligheid. Daarnaast leren ze nog een beetje. Dat is de ideale combinatie.
Zelf ben ik keeper, dus probeer ik de keepers die ik train ook dingen mee te geven die ik uit eigen ervaring weet. De jongens die ik train, spelen voor het eerst op een groot veld en doel. Ik heb ze vooral proberen te leren meer voor hun doel te spelen. Steeds meer durven ze voor hun doel positie te kiezen. Ik zie dat ze daarmee een stuk meer meevoetballen.
Sommige teamgenoten uit mijn voetbalteam van de o.15-3 zullen training geven ook wel leuk vinden, maar die durven de stap misschien nog niet te zetten. Zo’n stage is dan een ideaal zetje in de rug.”
Jort Mers (20).
Voetbalt in de O23-2. Trainer van JO15-3 en JO11-3.
,,Ik ben ook training gaan geven omdat ik een stage zocht. Voor mijn opleiding Toegepaste Psychologie moet ik een groep trainen, coachen of opleiden. Ik dacht meteen, dat kan wel bij Vrone. Tijdens trainingen probeer ik te bedenken welk gedrag leidt tot een mismatch waardoor een oefening niet loopt. Soms is dat heel simpel. Een trainer legde een warming-up aan de groep uit. De spelers moesten in een S-vorm lopen. Elke speler moest op een andere positie starten. Dat laatste was lastig om over te brengen. Toen kwam ik met het idee om na elke vijfde rode pion een wit pionnetje neer te zetten. Dat witte pionnetje is dan een startpositie. Simpel, maar het werkte.
Straf zal ik nooit geven. Spelers zullen sneller afgeleid raken als ze in een rijtje moeten wachten voor een oefening. Dat probeer ik dus ten alle tijden te voorkomen. Alle spelers moeten bezig zijn met een oefening. Geen wachtrijtjes dus.”
Ook jeugdtrainer worden bij SV Vrone? Neem contact op met de Technische Commissie via tc@vrone.nl en we bekijken samen wat de mogelijkheden zijn!