Vrone kreeg de koploper van de vierde klasse op bezoek. ‘Kunstgrasploeg’ DZS kwam met fikse tegenzin naar het verregende en troosteloze sportcomplex in Heerhugowaard. Maar tot totale verbazing van iedere aanwezige scoorde DZS na rust in tien minuten tijd vijf keer. De 1-0 voorsprong in de rust was in een klap niets meer waard. Uiteindelijk won DZS met 1-8.
Door: Ron Vé, clubwatcher
Ook de eerdere ontmoetingen met DZS verliepen niet allemaal schadeloos, maar de weersomstandigheden waren volledig in het voordeel van Vrone. Nat, blubberig gras. Sommige delen van het veld waren onbespeelbaar te noemen. Voor een kunstgrasploeg als DZS is dat een rampscenario. Op de Instagrampagina van de bezoekers stond een interview met middenvelder Jarno Overmeer. Hij hoopte op droog weer en kondigde een ‘pittig potje’ aan.
Pittig was het zeker de eerste helft. Nadat de scheidsrechter na overleg besloot de wedstrijd door te laten gaan ondanks de slechte staat van het veld leken alle seinen op groen-zwart te staan voor Vrone. Voorgaande seizoenen liet Vrone zien zich als een vis in het water te voelen onder deze omstandigheden. DZS kreeg enkele kansjes. Een kopbal raakte de lat en Vrone-keeper Luke Roeland stond een andere keer in de weg. Vrone creëerde weinig, maar had voor rust maar een momentje nodig. Een halfhoge pass kwam tegen de rug van de diep gelopen Dennis Konijn en stuitte vervolgens precies voor de voeten van de aanvaller. Hij liep met bal op de keeper af en wipte de bal technisch over het been van de DZS-doelman heen: 1-0.
Knappe ruststand tegen het sterkere DZS. Vrone kwam met volle vertrouwen de kleedkamer uit om de punten in Heerhugowaard te houden. Maar wat er vervolgens gebeurde was ongekend. Vanaf de aftrap was Vrone geen schim meer van wat het hoort te zijn. DZS wandelde dwars door de verdediging heen alsof ze er niet stonden. Binnen tien minuten stond het 1-5. De spelers van DZS lachten en riepen naar elkaar: ‘Wat gebeurt hier?’. Die verbazing was net zo groot aan de kant van Vrone, maar niemand van zowel spelers als staf kon de abominabele inzinking keren. Het werd pijnlijker en pijnlijker. DZS liep uit tot 1-8.
Na afloop in de kantine zaten enkele spelers van DZS na te praten over de bizarre wending in de wedstrijd. De snelle linksbuiten van DZS was verbijsterd. Vooraf had hij geen goed gevoel over de ontmoeting met Vrone. Bij DZS heerste in de rust het gevoel dat een gelijkspel misschien het maximaal haalbare was. Het verval van de thuisploeg zag niemand aankomen. Uiteindelijk scoorden de spits en de linksbuiten allebei drie keer.
Bij Vrone bleef de vraag: wat ging er mis? Daar moet Vrone deze week een antwoord op krijgen, want zo’n ineenstorting is niet eerste elftal-waardig. Vrone heeft de mazzel (of de pech) dat het aankomende weken twee zwakke broeders treft. Met eerst De Meteoor en daarna OSV krijgt Vrone te maken met twee tegenstanders zonder punten. Dé gelegenheid om het vertrouwen te herstellen. Maar het kan het debacle nog groter maken dan het al is. Deze wedstrijden heeft Vrone alles te verliezen. Zes punten is een ‘must’. Voor Vrone is het de aankomende weken ‘erop of eronder’, ‘alles of niets’, ‘nu of nooit’. Vrone is niet in de positie om enige vorm van onderschatting te permitteren.
Ook Willem Zeijlmans verloor afgelopen weekend. Hij kwam op bezoek bij mede-kampioenskandidaat in de derde klasse met Meervogels niet verder dan 4-3. Het is zijn eerste nederlaag dit seizoen.